Monday 10 November 2014

Կավե հեքիաթ Օրրանում / Clay Tale in ''Orran''


Իմ ընկերները մեծ հաճույքով մասնակցում են կավագործության խմբակի աշխատանքներին: Ինչպես գիտենք, կավով աշխատելիս երեխաների նյարդային համակարգը հանգստանում է: Կավով աշխատանքը այլ օգտակար հատկություններ էլ ունի, որոնց մասին խոսեցինք խմբակի մանկավարժ Էռնեստ Ոսկանյանի հետ, ով ասաց որ կավը նաև երեխաներին հնարավորություն է տալիս ստեղծագործելու, զարգացնում է նրանց երևակայությունը, թույլ է տալիս զգացումներն արտահայտել կավի միջոցով, դրական է ազդում երեխայի ներաշխարհի վրա:

<<Ես կարծում եմ, որ իմ խմբակ հաճախող երեխաները կդառնան խելացի մարդիկ և հետագայում կկարողանան վաստակել իրենց ապրուստը>>,- նշում է մանկավարժը:
      Իմ ընկերները շատ են սիրում կավի խմբակը, քանի որ այնտեղ դասերը շատ ուրախ են անցնում: Այդ մասին հաճույքով խոսում է Օրրանի սան  Վարդանյան Արարատը, ով սովորում է թիվ 10 զարդարվեստի ուսումնարանումնա նշում էոր զարդարվեստի հանդեպ սերը հենց այս խմբակի շնորհիվ է նրա մոտ առաջացելԽմբակի ավագ սաներ Բարսեղյան Սիմոնն ու Բարսեղյան Մոնիկան ևս առանց կավագործության իրենց ապագան չեն պատկերացնումիսկ փոքրիկ Արմենի համար բոլոր հեքիաթները դառնում են <<կավե հեքիաթներ>>:   
Հեղինակ` Էլինա Վարդանյան, 11 տարեկան 
   











My friends participate in pottery club's activities with a great pleasure. As it is known, children's nervous system relaxes while working with clay.  Also, working with clay has other useful features about which we talked with club's instructor Ernest Voskanyan.  He said that clay also gives kids an opportunity to create, develops their imagination, lets them express their emotions with the help of clay and positively impacts child's inner world.
                                                
''I think that children who attend my club will become clever adults and will be able to earn their livelihood in future'', mentions the instructor.
 My friends are fond of clay club because lessons are passed very happily. ''Orran's'' pupil Vardanyan Ararat, who studies at No. 10 Decorative College speaks about this with a great pleasure. Ararat mentions that his love for decorative arts appeared from Clay Club. Barseghyan Simon and Barseghyan Monica - club's elder pupils - also can't imagine their future without pottery, while for a little Armen all tales become ''clay tales''.
Auter Elina Vardanyan, age 11
                                  





                                                               











Translated by Armenuhi Manjikyan (volunteer)

No comments:

Post a Comment